Rastry fotograficzne ciemniowe

Podczas fotografowania podchodzimy bardzo indywidualnie do każdego tematu z osobna. Podkreślamy i uwypuklamy pewne jego walory, oraz ostatecznie tworzymy swoisty klimat danego obrazu. Należy w tym celu posiadać odpowiednie środki warsztatowe.

Nie chodzi tu o dawne szlachetne techniki, co proste, czysto fotograficzne sposoby indywidualnej interpretacji danego obrazu właśnie przy użyciu rastrów. Raster zwany jest folią o naniesionym rysunku kresek bardziej lub mniej regularnych, które jeśli zostaną skopiowane razem z negatywem, nadają zdjęciu specyficznej faktury innej, niż w wykonanej odbitce bromowej. Obraz rastrowany jest bardziej syntetyczny i zawiera znacznie mniej szczegółów, które notuje sam obiektyw, oraz oddziałuje nie kształtem czy linią, tylko plamą.

Jednak należy mieć na uwadze, że stałe stosowanie rastrów bez opamiętania świadczy jedynie o braku wiedzy oraz wyobraźni twórczej u fotografa. Dlatego warto wybrać się na kurs fotograficzny, aby wyrobić w sobie dobre cechy, które kurs foto w nas pobudzi, a przydadzą się nam bez wątpienia przy dalszej pracy fotografa. Stosowanie bowiem rastrów twórczych jest sprawą indywidualną i możemy je w pełni zaakceptować, częściowo, a nawet całkowicie odrzucić.

Nasz osobisty wybór. Jednak ci, którzy w procesie pozytywowym pragną je zastosować, nawet w formie eksperymentu powinni znać sposoby ich użytkowania i wykonania. Najzwyklejszym rastrem może być arkusz cieniutkiej bibułki, który następnie jest położony na warstwie emulsyjnej papieru fotograficznego w tak zwanej maskownicy powiększalnika. Jednak ostrość powiększenia jak również jego wycinek i rozmiary należy ustalić przed rozpięciem bibułki na desce rzutnika. Można również wykonać te czynności po jednoczesnym ustaleniu położenia rastra w ramce maskownicy. W zależności od wewnętrznej struktury bibułki, oraz układu włókien papieru jak również ziarnistości, otrzymamy ostatecznie odpowiedni, negatywowy efekt ich odbicia na naszym obrazie, który chcemy wykonać.